சாம்பல் நிலவு

கோப்பைகளில்　நிரம்பி
வழிந்தோடும் மதுவில்
நம்முடைய முகங்கள்
சிதறி உடைகின்றன

குளிர்ந்த மாமிசத்தின்
மணம் கண்டு வந்த
குருட்டு பூனை
அறைக் கதவை
விடாது தட்டிக் கொண்டிருக்கிறது

நான்
மீண்டும் கோப்பைகளை நிரப்புகிறேன்

திரவமென ஊர்ந்து வந்த
பழைய ஞாபகங்களின்
அத்தனை குற்றச்சாட்டுகளும்
போதையில் நூல்போல்
திரிந்து புழுத்த நாற்றம்
உண்டு பண்ணுகின்றன
O
ஆடைகள் கலைந்து
நிர்வாணத்தின்
ரணமானத் தழும்புகளில்
மாறிமாறி முத்தமிட்டு கொள்கிறோம்

ஈரம் வற்றிபோன
எனது கண்களிலிருந்து
வழியும் காமத்தின் கொடுநஞ்சை
நீலம் பாரித்த உனது உதடுகளால்
உறிந்தெடுக்கிறாய்

உனது செழித்த முலைகளில்
நான் முகம் புதைக்க
என் கண்ணீரின் வெம்மை
உன் அடிவயிற்றில் படர்கிறது

உடல்களின் ரகசியங்களை திறந்து
நாம் பயணிக்கையில்
மரணத்தின் வாசம் முகர்ந்து
நடுங்குகின்றன
இரவின் தாழ்கள்
O
இருட்டிற்குள் தொலைந்து
வெகுதூரம் சென்று
மீண்டும் பேய்க்கூச்சல் ஒலிக்கும்
இருளையே கண்டடைகிறோம்

புணர்ச்சிக்கு பின் முத்தம் கொடுக்க
நீ நெருங்குகையில்
என் பலம் மட்டும் கொண்டு
உன் கண்ணத்தில் ஓங்கி அறைகிறேன்
வெறிகொண்டெழும் நீ
என் முகத்தில் எட்டி உதைக்கிறாய்

இரண்டு ராட்சஸ வனவிலங்குகள்
மூர்க்கமாய் மோதிக் கொள்ள
அவற்றிற்கு சாராயத்தை
ஊற்றிக்கொடுத்து
வேட்டையாடி சதையறுக்கிறான் கடவுள்
O
நன்றி: மலைகள்